بیشتر دستگاه های پروتز طراحی شده در تامین نیازهای کاربران خود هوشمند نیستند. به عنوان مثال در پروتزهای قدیمی ، کاربر باید در حالت های نشسته ، ایستاده یا بالارفتن از پله ، پروتز خود را خم کند . علاوه براین پروتز باید برای حرکت روان ، زمان فعال کردن هر کدام از موتورها را در مرحله مناسب انجام دهد.